قدس آنلاین- اظهارات نماینده آمریکا در سازمان ملل مبنی بر ایرانی بودن موشکی که به ریاض اصابت کرده است، جدای از تکذیب چنین انتسابی از سوی بعضی از مقامات سازمان ملل و جدای از اینکه باید آن در زنجیره اتهامات آمریکا علیه کشورمان بررسی شود، نشان می‌دهد دشمنی که نمی‌خواهد اقتدار ایران را ببیند، اینک به نقطه‌ای رسیده است که آن را در بالاترین تریبون دنیا بیان می‌کند و البته نمی‌تواند در همین بیان نیز نگرانی خود را مخفی ‌کند. واقعیت این است که در این فضایی که مظلومیت یمنی‌ها ذهن دنیا را پر کرده، اعلام اینکه ایران در حمایت از این مردم مظلوم، آنان را به توان دفاعی مجهز کرده است به ضرر ایران نیست، بلکه خود موجب افزایش محبت مردم منطقه به ایران می‌شود. در این منطقه هم دولت سعودی منفور و مشهور به فتنه گری است و هم دولتی که نماینده آن با در دست گرفتن بخشی از پوسته یک موشک، ایران را مسئول آن معرفی می‌کند. بنابراین ما با این ادعاهای کذب بهتر هم در منطقه دیده می‌شویم.
در حال حاضر حدود ۳۳ ماه از جنگ یک طرفه سعودی‌ها که از سوی تعداد دیگری از دولت‌های بی بنیاد منطقه حمایت می‌شود، علیه مردم یمن می‌گذرد و این جنگ نتوانسته است اهداف سعودی‌ها را که به قول ملک عبدالله، پادشاه سابق عربستان، رفع تهدید امنیتی علیه عربستان است را تأمین کند و این در حالی است که در روزی که این جنگ ظالمانه شروع شد، سعودی‌ها گمان نمی‌کردند، انصارالله به چنین امکانات مدرنی در دفاع از یمن دسترسی داشته باشد، به عبارت دیگر، سعودی‌ها بعد از ۳۳ ماه از شروع جنگ یمن، تازه طرف مقابل خود را شناخته‌اند.
رژیم سعودی از طریق نماینده آمریکا در سازمان ملل، یک بار دیگر پای ایران را وسط می‌کشد که از یک طرف ضعف خود را در مواجهه با مجاهدان پر توان یمنی بپوشاند و از سوی دیگر گمان می‌کند اگر حمایت ایران نباشد، می‌تواند به گونه‌ای نظامی یا سیاسی به حساب یمنی‌ها برسد.
این در حالی است که در این ۳۳ ماه، سعودی‌ها مجوز محاصره هوایی، دریایی و زمینی یمن را از شورای امنیت سازمان ملل گرفته‌اند و در این راه با هیچ مانعی روبه رو نبوده‌اند. اینکه عربستان می‌گوید با وجود چنین محاصره هایی، ایران موشک با برد ۹۰۰ کیلومتر را به داخل یمن منتقل کرده است، صد البته دروغی بیش نیست و به عظمت کشوری اعتراف کرده است که حتی در آن جایی که حضور فیزیکی و نظامی ندارد، قادر است روند تحولات را مدیریت کند. این به ضرر ایران نیست؛ هرچند بعضی‌ها در ایران از چنین موضوعی بوی تهدید را استشمام کرده‌اند.
یک نکته مهم دیگر این است که اقدام خانم «هیلی» در نشان دادن پوسته‌ای از موشک، نشانه تهدید نیست؛ چه اینکه آمریکایی‌ها حتی آن زمان که سپاه پاسداران در آب‌های خلیج فارس نظامیان آن‌ها را بازداشت کرد، دست به اقدامی نزدند و در قضایای امنیتی سوریه نیز برای اینکه با ایران درگیر نشوند، مجموعه اقدامات احتیاطی را به کار بستند؛ بنابراین واضح است که راهبرد آمریکا درگیری با ایران نیست. در مورد رژیم سعودی هم که نیاز به بحث ندارد؛ زیرا آنان به هیچ وجه خود را در حد و اندازه تهدید ایران نمی‌دانند و اصرار دارند این بار توسط آمریکا و رژیم صهیونیست از بین بروند. همین دو هفته پیش محمد بن سلمان در یک گفت‌وگوی تلویزیونی خطاب به آمریکایی‌ها گفت چرا مثل روسیه که برای دفاع از سوریه و بقای دولت اسد وارد جنگ شد، حاضر به گوشمالی ایران نیستید و دو روز پیش روزنامه اسرائیلی جروزالم پست نوشت: اصلاً نمی‌توان به عربستان در مواجهه نظامی با ایران اعتماد کرد؛ زیرا سعودی‌ها هیچ کدام از تمهیداتی که ایران برای اثرگذاری بر پرونده‌های منطقه آماده کرده است، در اختیار ندارد. بنابراین پر واضح است که جنگی در کار نیست و خانم هیلی در واقع می‌خواهد از طریق جنگ روانی بگوید ما با دولتی روبه رو هستیم که بیش از حد جسور است.
اقدام مشترک سعودی آمریکایی درباره یمن در واقع نشان می‌دهد که کار سعودی‌ها در مرحله نظامی کاملاً به بن بست رسیده است و ریاض ناگزیر به انتخاب راه سیاسی است. کما اینکه آمریکایی‌ها در هفته‌های اخیر به تکرار به ریاض یادآور شده‌اند که باید از مخمصه جنگ در یمن خارج شوند. سعودی یک بار در دو هفته اخیر آخرین شانس خود برای تغییر در یمن از طریق یک فتنه نظامی امنیتی با محوریت علی عبدالله صالح امتحان کرد که به سرعت به شکست انجامید.
حالا وقت سخن گفتن از راه حل سیاسی است. اما یک شبهه بزرگ این مذاکرات را در برگرفته است، حضور جدی و مؤثر ایران در مرحله سیاسی یمن! آمریکا و رژیم سعودی تلاش می‌کنند تا بر صلاحیت ایران برای حضور جدی در این پرونده خط بکشند، ولی این ممکن نیست و درست است عربستان از انصارالله این سؤال را بپرسد که آیا ریاض جایی در مذاکرات سیاسی یمن دارد یا نه؟